آرشیو

آرشیو...

آرشیو...

دفتری بود که گاهی من و تو می نوشتیم در آن از غم و شادی و رویاهامان از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم من نوشتم از تو: که اگر با تو قرارم باشد تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد که اگر دل به دلم بسپاری و اگر همسفر من گردی من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال تا بدانجا که تو باشی و من و عشق و خدا!!! تو نوشتی از من: من که تنها بودم با تو شاعر گشتم با تو گریه کردم با تو خندیدم و رفتم تا عشق نازنیم ای یار من نوشتم هر بار با تو خوشبخترین انسانم… ولی افسوس مدتی هست که دیگر نه قلم دست تو مانده است و نه من!!! آرشیو...

 

آمدی جانم به قربانت چه زیبا آمدی                         با صدایی دلنشین با شور و غوغا آمدی

 

 

جمله خوشحال اند و تحسینت کنند                               گفته اند بهر دوای درد دلها آمدی

 

ای انیس عاشقان ای مونس شبهای تار                               تو چراغ پر فروغی و مصفا آمدی

چندصباحی روز و شب بر پنجره زل می زنم               دیدگانم فرش راهت چون شکیبا آمدی

شادی و شور و شعف را در دلم حس می کنم                چون برای آشتی با این دل ما آمدی

تو که لیلی زمانی و منم مجنون دهر                             مرحبا بر تو که آخر همچو رویا آمدی

گر همه محو تماشای جمالت گشته اند                        زین سبب باشد که تو با قد رعنا آمدی

^{گفتمت عشق مرا در سینه ات داری هنوز               خنده ای کردی که تو با عشق اینجا آمدی}

 

آرشیو...

 

نگاه آخرت جا ماند.... تو رفتی

نگاهت قد کشید به اندازه ی تمام سال های نبودنت ، به اندازه ی تمام حسرت های نداشتنت

تو رفتی آخرین نگاهت گره خورد در تمام گره های زندگی ام  ، نگاهت فریاد کشید در تمام لحظه های خالی از زمزمه هایت ،  تو نبودی  ، رفته بودی ، برای همیشه...

پیدایت نشد هیچ کجای این خاکی زمین  ، تو نبودی... رفته بودی

نگاه آخرت را جای گذاشتی ، همان نگاهی که با من بی تو بزرگ شد  ، همان نگاهی که نفس می کشد

همان نگاهی که حرف می زند

آخرین نگاهت همیشه اولین است

اولین امید بودنم

اولین دلگرم ی ام ...

جای جای خانه ام پر شده از قاب عکس رفتنت ، تو رفتی و رنگ غمین نگاهت پاشیده شد بر دیواره های دلم

آخرین نگاهت جاماند..

من و نگاهت در سوگ رفتنت یکی شدیم

همه جا من بودم و نگاه تو  ،   تو شدی چشمان من و من از نگاه تو خودم را می دیدم  و چه بیچاره بود من...

سالهاست که در تقویم انتظارم رفته ای و تنها یادگارت جاماند در حجم چشمانم...

آخرین نگاهت جا ماند در من

در شمارش روزهای بی تو

 

در دستان بی رمقم

دستانی که دیگر هرگز لمست نخواهد کرد ، هرگز

 

آرشیو...

  پدر رفت.

 

دیگر هرگز نخواهمش دید ، این درد صاحبخانه شد. روزها گذشت ، سالها را می شمارم پس چرا تازه ای ؟    رفتنت بوی کهنگی نمی دهد ،کاش کهنه می شد غم ندیدنت .

پدر رفت و من دلتنگ شنیدن صدایش حتی از پشت تلفن ، از راهی دور.  کاش بودی

پدر به تو فکر می کنم ، دوست دارم آغوشم بوی تو را بگیرد ، چه کنم این تنها دلخوشی من است  . گاه در خیالم جان می گیری ، من زمان را نگه می دارم ، داد می کشم حالا پدر دارم ، تو هستی  ، عقده ی دلم را خالی می کنم تند وتند  تو را می بوسم نکند که زود بروی ، لجت را در می آورم تا آخر سر بگویی اینقدر خودت را لوس نکن  ، از تو چه پنهان دلم تنگ ناز کشیدنت شده ،

ای کاش حتی برای ثانیه ای  بودی  تا با غرور فدایت می شدم .

چه کنم که خیال پردازم و این بار تند و تند بر دستانت بوسه می زنم چون میدانم دوباره خواهی رفت ، اصلا" من از این همه رفتن بیزارم واین فعل لعنتی رفتن آزارم می دهد .

دوباره تنها می شوم ، پدر رفت ، راحت وبرای همیشه ،  همیشه چقدر دور است ، دلم میگیرد ، ای کاش همیشه اینقدر پر  زور نبود   ....

تو رفتی و من ماندم اینجا دوباره بی تو ، برای همیشه

 

آرشیو...

 

 

 

آرشیو...

آغوشت را هیچ جایگزینی نیست پدر

دیریست بدنبالش میگردم

چه خوش خیال بودم

وچه سخت سر

خورده شدم

وقتی سرد

با من ..

برخورد

کرد

 

آرشیو...

آرشیو...

آرشیو...